Św. Hildegarda z Bingen

Opis

„Wszewłoga jest bardziej ciepła niż zimna i ma w sobie suchą siłę zieleni.

Człowiek, który ma silne i palące gorączki, powinien rozdrobnić wszewłogę i jeść ten proszek z chlebem na czczo i po posiłku, a poczuje się lepiej, ponieważ jej dobre ciepło tłumi niedobry i zmieszany z zimnem żar. Ale także ten, kto ma dnę, powinien często jeść ten proszek, wtedy dna osłabnie, ponieważ dobre ciepło tego zioła zmniejsza ruchome zimno tej choroby.

A kto ma żółtaczkę, powinien rozgnieść korzeń wszewłogi, kiedy jest jeszcze zielona, w occie i tak go jeść; należy też przyrządzić z tym octem zupę i ją często jeść, a wtedy osoba ta wyzdrowieje, ponieważ żółtaczka, która się bierze z nadmiernej flegmy, zostaje przepędzona przez dobre ciepło tego zioła.”

Wskazania i stosowanie

Mieszanka z wszewłogą do miodu gruszkowego

Najczęściej spotykana w postaci mieszanki do sporządzania miodu gruszkowego z korzeniem galgantu, lukrecji, cząbrem.

Wskazania: Św. Hildegarda określa tę mieszankę „środkiem cenniejszym od złota”, gdyż uwalnia jelita od grzybów, patogenów chorobotwórczych i toksyn. Wspomaga usuwanie złogów i niestrawionych resztek pokarmu z żołądka i jelit. Polecana szczególnie jako element kuracji oczyszczającej na wiosnę i jesienią.

Sprawdza się również w walce z atakami migreny.

Przepis na mus gruszkowy z mieszanką wszewłogową:

Gruszki (1kg) obrać i ugotować na miękko, odcedzić wodę. Dodać do musu 6 łyżek rozgrzanego, odszumowanego miodu oraz mieszankę (70g). Wszystkie składniki wymieszać i krótko zagotować. Wlać do słoiczków i przechowywać w lodówce.

Odszumowanie miodu: szklankę z miodem wstawić do wody, wodę zagotować, mieszając miód zebrać z niego tworzącą się pianę (resztki pyłku kwiatowego i wosku).

Stosowanie musu: 1 łyżeczkę przed śniadaniem, w południe do 2 łyżeczek, wieczorem do 3 łyżeczek.

Pomóż nam i wesprzyj naszą zbiórkę

Zostaw komentarz