Kozieradka (Physica 1.36)

„Kozieradka jest bardziej zimna niż ciepła. Ktoś, kto ma codzienne ataki gorączki, często oblewa się potem i nie ma z tego powodu apetytu, powinien wziąć latem ziele kozieradki, a w zimę jej nasiona, podgrzać w winie i pić to ciepłe wino często na czczo, a poczuje się lepiej.

[Kozieradka] posiada siłę działania najsilniejszych zapachów i cierpkość najbardziej gorzkich [smaków] i dlatego zwalcza wiele niepożądanych rzeczy, tak że nawet zły duch się wzdryga i wycofuje.

Jeśli ktoś ma tak silne bóle głowy, że jest bliski szału, to powinien trzymać kozieradkę pod nosem, a jej zapach zwalczy zły dym tych szalejących soków.

A jeśli ktoś ma gorączkę czterodniową, to niech gotuje kozieradkę w wodzie, wyciśnie wodę i kładzie to gorące zioło często na noc na swoje stopy i podudzia i zawiązuje to chustą. Poza tym powinien (jak zostało powiedziane powyżej) często pić kozieradkę podgrzaną w winie, a zostanie uzdrowiony. Ponieważ gorączki, które biorą się z wielkiego zimna, a w następstwie powodują u chorego wielki gorąc, obciążają stopy i podudzia przez puchnięcie. Dlatego należy je okładać złagodzoną w wodzie kozieradką, żeby ta mogła poprzez swoją dobrą siłę zmniejszyć opuchlizny i zmusić gorączkę, żeby wróciła do żołądka. A potem ta sama kozieradka, zażyta w napoju, przepędzi ją z żołądka.

Jeśli zdrowa osoba poczuje w swoim ciele jakieś osłabienie, ponieważ złe soki wypływają z wątroby i dręczą jej śledzionę i serce, to niech weźmie kozieradkę, odpowiednio jedną trzecią białego pieprzu, a kminku dwa razy tyle, co kozieradki i niech to rozgniecie. I zanim poczuje osłabienie serca lub kiedy zacznie ono boleć, niech je ten proszek z chlebem, po posiłku i na czczo, w niewielkich ilościach. Kozieradka wzmacnia mianowicie serce człowieka poprzez swoje dobre zimno, a biały pieprz je ogrzewa; kminek łagodzi za to gorąc, który jest wokół serca, i tak je leczy. I kiedy wszystko to jest w taki sposób wymieszane, to serce odzyskuje swoje siły.”