Warzywa oczyszczają a zboża regenerują. Zwłaszcza orkisz, mający naturę ogrzewającą i nawilżającą oraz tryptofan, z którego powstaje serotonina – hormon szczęścia, ma niezwykłą moc takiej regeneracji. W parze z orkiszem św. Hildegarda „na nerwy” poleca słodkie migdały. Prawda, że brzmi pysznie?
Składniki na małą porcję (jeśli potrzebuję dużo, podwajam wszystko): 200g mąki orkiszowej (plus odrobina do podsypywania ciasta), 125g masła, 70g surowego cukru trzcinowego, 100g zmielonych migdałów bez skórki (czasem można kupić gotową mąkę migdałową), 1 łyżkę zmielonego cynamonu, na czubek łyżki gałki muszkatołowej i goździków, 1 jajko i szczypta soli.
Wszystkie składniki wrzucamy do dużej miski i siekamy tak, aby wstępnie się połączyły. Zagniatamy miękkie elastyczne ciasto, odrobinę podsypując go mąką, rwiemy po kawałeczku, toczymy na małe kulki wielkości dużego orzecha włoskiego i układamy na blasze wyłożonej papierem do pieczenia. Teraz spłaszczamy je obsypanym mąką tłuczkiem do mięsa – wtedy ciasto się nie przykleja i powstają ładne wzorki. Kto nie znalazł w szufladzie tłuczka może użyć widelca, wyciskając nim wzorki na krzyż (można też spłaszczyć kulki dłonią). Pieczemy na blasze wyłożonej papierem w temperaturze 180-200 stopni przez około 20-25 minut.
To kolejny przepis z serii „jedzenie na leczenie”, pochodzący z książki dr Strehlowa i terapii żywieniowej Mniszki z Bingen. Gościł już co prawda na łamach bloga, ale przecież nie zaszkodzi go przypomnieć.
Tak mało gałki? Mam jedną książkę doktora i w niej jest napisane, żeby dać tyle samo gałki co cynamonu. Widziałam też przepis na wersję z dużą ilością gałki a odrobiną cynamonu. Szczerze już nie wiem, jak je piec. A chciałam rozdać te ciasteczka w ramach prezentu świątecznego razem z przepisem.
Ominęłabym, ewentualnie dla odrobiny słodyczy może słód orkiszowy? Warto dopytać dietetyka, lekarza prowadzącego. Miłego dnia życzę:)
Witam, czym poleca Pani zastąpić cukier. Syn nie może go spożywać. Pozdrawiam