Socca, farinata, cecina (wł. ceci – ciecierzyca) to rodzaj bezglutenowego placka, który z powodzeniem może zastąpić nam pizzę. Kolejna odsłona hildegardiańskiej kuchni dla osób na diecie bezglutenowej.
Składniki na ciasto: 1 szklankę mąki z ciecierzycy, 1 i 1/3 szklanki letniej wody, 2 łyżki oleju słonecznikowego, 1 łyżeczka soli kamiennej bez antyzbrylaczy, szczyptę bertramu, galgantu i macierzanki do smaku, na nadzienie: kilka łyżek pesto z bazylii lub natki pietruszki, 1 małe jabłko (najlepiej szarą renetę), pół cukinii, 100g twardego sera owczego, pieprz kubeba i zioła św. Hildegardy.
Mąkę z ciecierzycy mieszamy z wodą, oliwą oraz solą na ciasto (jest dość rzadkie) i odstawiamy na minimum 2 godziny, żeby odpoczęło. Rozgrzewamy piekarnik wraz z formą wyłożoną papierem do pieczenia (duża blaszka – 22×30 cm), do której będziemy wylewać ciasto.
Warzywa myjemy, jabłko obieramy (cukinii obierać nie trzeba) i kroimy je nożem szczelinowym na plasterki. Podobnie ser.
Rozgrzaną blachę wyjmujemy z piekarnika i wylewamy na nią ciecierzycowe ciasto (jeśli nie wyłożymy jej papierem, dobrze jest ją natłuścić). Podpiekamy je 10 -15 minut aż stężeje. Następnie wyjmujemy, smarujemy je pesto, układamy jabłka, cukinię, ser i ponownie wkładamy do piekarnika na 10-15 minut aż jego brzegi lekko zbrązowieją i uniosą się ku górze. Po wyjęciu posypujemy ziołami i dekorujemy (do wyboru): listkami bazylii, rukolą, podprażonymi pestkami dyni/słonecznika, szczypiorkiem i odrobiną skruszonego sera.
Jak zrobić pesto z bazylii? Wystarczy 2 szklanki świeżych liści bazylii zmiksować w blenderze z 3 przeciśniętymi przez praskę ząbkami czosnku, połową szklanki posiekanej natki pietruszki, 3/4 szklanki tartego parmezanu, 1 łyżeczką soli kamiennej bez antyzbrylaczy, połową łyżeczki pieprzu kubeba, pod koniec dodając tyle oleju słonecznikowego (około 2/3 szklanki), z pestek dyni lub orzechów włoskich, aby wyszła gęsta, łatwa do smarowania konsystencja.
