Lekko, wegetariańsko i bezglutenowo, bo taka też potrafi być kuchnia św. Hildegardy.
Składniki: 250g cukinii, 1 jajko (najlepiej od kur z tradycyjnego chowu), 2-3 łyżki mąki z kasztanów, 8 łyżek „bułki tartej” z ciecierzycy (wystarczy zmielić w młynku do kawy lub termomiksie suche ziarna), 2 ząbki czosnku (jeden do dressingu, drugi do panierki), olej słonecznikowy do smażenia, plus sałata z dressingiem (olej, ocet winny/sok z cytryny, czosnek, sól, pieprz i zioła do smaku) i kilkoma łyżkami ugotowanymi ziaren ciecierzycy, sól kamienna bez antyzbrylaczy, pieprz kubeba, bertram, galgant.
Ziarna ciecierzycy moczymy kilka godzin w zimnej wodzie (najlepiej zalać je na noc), potem odcedzamy, zalewamy świeżą wodą i gotujemy do miękkości, soląc pod koniec gotowania.
Cukinię myjemy, kroimy pod skosem na cienkie, długie plastry, solimy i odkładamy.
Suchą ciecierzycę (nie tę namoczoną czy ugotowaną!) mielimy w młynku do kawy lub termomiksie na „bułkę tartą” (można też użyć mąki z ciecierzycy lub fasoli, ale panierka będzie wtedy mniej chrupiąca).
Sałatę myjemy i osuszamy. Z oleju, octu winnego (soku z cytryny, czosnku) i ziół przyrządzamy winegret. Doprawiamy go solą i pieprzem, odstawiamy na bok.
Jajko rozkłócamy z przyprawami (szczypta soli, pieprzu, bertram, macierzanka, przeciśnięty przez praskę czosnek). Plastry cukinii obtaczamy lekko w mące z kasztanów jadalnych, zanurzamy w jajku i obtaczamy w bułce tartej, solidnie dociskając całość w panierce. Smażymy 2-3 minuty z każdej strony na złotobrązowo. Osączamy na papierze kuchennym. Podajemy z sałatą polaną winegretem i posypaną kulkami gotowanej cieciorki.
W wersji tradycyjnej można użyć orkiszowej mąki, bułki tartej i gotowanych ziaren orkiszu.
