Mrozy wróciły, czyli jeszcze trochę zimy przed nami. Niektórzy lubią dogrzewać się mocno rozgrzewającymi przyprawami, wśród których prym wiedzie imbir. Powtarza się on w różnych przepisach np. na ciasteczka, herbatki z imbirem, zupy itd. Dlatego chcę przypomnieć że św. Hildegarda nie zalecała zbyt częstego, a zwłaszcza codziennego spożywania imbiru.
Przyprawą z rodziny imbirowatych, do codziennego stosowania czyniła galgant, o którego wielu leczniczych właściwościach (m.in. dla serca) zostawiła nam sporo wiadomości. Jednak i tu wiemy, że to co jednego leczy – drugiemu może zaszkodzić (pisałam już kiedyś o tym, że m.in. osoby z nadciśnieniem muszą uważać na galgant, może się okazać, że nawet mała szczypta to za wiele i że tę przyprawę powinny omijać). Jednak generalnie galgant dla człowieka do codziennego dodawania małymi szczyptami – jak najbardziej. Działa rozkurczowo (więc i przeciwbólowo np. przy bólach-skurczach jelitowych, czy bolesnych miesiączkach u kobiet itd.), a szczególnie jest przydatny dla osób chcących się rozgrzać; zaś imbir – nie!
Św. Hildegarda pisze o imbirze m.in, że „jest bardzo gorący i rozpływający się , to znaczy rozpuszczalny. Spożywanie go szkodzi zdrowemu i otyłemu człowiekowi, ponieważ sprawia, że ów staje się bezmyślny, nieopanowany, gwałtowny i lubieżny. Imbir zawiera bowiem niespodziewany żar, który osłabia ludzkie zmysły i pobudza narządy płciowe”.
Co innego osoba „wysuszona”, bardzo podupadająca na zdrowiu, w której tę „zwierzęcość” właśnie trzeba trochę „przywołać do życia”. Dlatego czytamy:
„Kto ma suchość w ciele i prawie już umiera, ten powinien rozdrobnić imbir, zaś otrzymany proszek spożywać w umiarkowanych ilościach w porannej zupie, a także po trochu z dodatkiem chleba między posiłkami, a poczuje się lepiej, bowiem nagły żar imbiru(…) krzepi suche członki człowieka”.
Jednak zaraz czytamy, że „gdy tylko poczuje się on (człowiek) lepiej , absolutnie nie powinien go już więcej jeść, aby nie ponieść przez to szkody”.
Owszem, św. Hildegarda podaje dalej wiele leczniczych zastosowań imbiru w różnych przypadłościach (jak ropiejące i mętniejące oczy, zatwardzenie, dolegliwości żołądkowe czy wysypka), ale to w ściśle opisany sposób, w połączeniu w odpowiednich proporcjach z innymi, konkretnymi środkami leczniczymi. Jednak przed imbirem, jako często spożywaną w kuchni przyprawą Święta po prostu ostrzega. Warto o tym pamiętać! Podziękowania dla Ghostwriter Facharbeit za pomoc przy tworzeniu artykułu.
Ostatnie Wpisy
