H
ildegarda z Bingen urodziła się w 1098 roku w Bermersheim w Alzacji. Jej rodzina należała do średniozamożnej szlachty frankońskiej. Była wizjonerką i mistyczką, a także pierwszą kompozytorką w dziejach o kompletnej biografii.
Hildegarda swoją pierwszą wizję otrzymała w wieku trzech lat. Jako ośmiolatka zaś została poświęcona Kościołowi i oddana pod opiekę konwentu benedyktynek.
O swoich wielokrotnych wizjach, opowiedziała dopiero jako przeorysza w wieku 42 lat, kiedy osiągnęła już najwyższe możliwe kobiece stanowisko w Kościele. Podczas jednej z wizji Bóg kazał spisywać jej wszystko to, co dane jej było zobaczyć. Prawdopodobnie taka była geneza dzieła Scivias (Poznaj ścieżki Pana).
Pogłoski o nadprzyrodzonych zdolnościach Hildegardy dotarły także do papieża – Eugeniusza II, który wysłał do klasztoru w Disibodenberg komisję mającą za zadanie sprawdzić autentyczność wizji benedyktynki. Owa komisja zabrała rękopis Scivias i zawiozła go papieżowi, który przeczytał jego fragmenty w synodzie w Trewirze. Po tych wydarzeniach, również dzięki wstawiennictwu Bernarda z Clairvaux, Hildegarda uzyskała zezwolenie na głoszenie Słowa Bożego orz swych wizji. Była orędowniczką kształcenia się mniszek oraz niezależności klasztorów żeńskich od opata klasztoru męskiego. Na tym tle doszło do zatargu z przeorem Kuno, co doprowadziło do założenia przez Hildegardę nowego klasztoru w Rupertsberg.
S
woje mistyczne przeżycia Hildegarda spisała w trzech księgach: Scivias, Liber Vitae Meritorum, Liber Divinorum Operum. Pisała także księgi o medycynie, historii naturalnej i leczeniu.
Hildegarda jest autorką sztuki moralnej Ordo virtutum, do której sama skomponowała muzykę. Jest autorką wielu utworów chorałowych. Pod koniec XX wieku jej muzyka zyskała bardzo dużą popularność. W latach 1158-1170 podróżowała w celach kaznodziejskich po środkowych i południowych Niemczech. Głosiłą kazania m. inn. w Moguncji, Würzburgu, Bambergu, Trewirze, Metzu, Kolonii i innych miastach. Zapraszano ją także na wykłady w klasztorach.
Z
marła 17 września 1179 roku w klasztorze w Rupertsberg. Na początku XIII wieku rozpoczął się proces beatyfikacyjny, jednak dokumenty przesłane z Moguncji okazały się na tyle niewystarczające, że proces został wstrzymany. W wieku XIV Hildegarda umieszczona została w Martyrologium Rzymskim. Do kalendarza liturgicznego dodana została w 1971 roku. Dnia 10 maja 2012 roku papież Benedykt XVI ogłosił ją jako świętą, a 7 października 2012 r. ogłosił św. Hildegardę z Bingen doktorem Kościoła. Uczynił ją tym samym czwartą kobietą doktorem w historii Kościoła.